Σχήμα αδύνατο

Δεν ζήτησα εγώ να μπω
στα πλούσια χωράφια σου
με τους μεστωμένους καρπούς.
Δεν ζήτησα να μ' αγαπάς
ούτε να παίζω στον αττικό σου ήλιο.
Ήθελα μόνο να σε ακολουθώ.
Μ' ένα άσπρο φόρεμα μικρό
στην άκρη της αυλής σου
να μετρώ στα δάχτυλά σου τ' αστέρια
και να 'χω τη μνήμη μου νεκρή.
Σαν σχήμα αδύνατο και παρομοίωση υπερφυσική,
που στο μυαλό μου ήμουν ευτυχής
μα στη ζωή ήσουν θύελλα.